Το πνεύμα των εορτών...

Η Συντακτική Επιτροπή του "Ελληνικού Τύπου" στο πρωτοσέλιδο άρθρο της Χριστουγεννιάτικης έκδοσης, με τίτλο " Το πνεύμα των εορτών, βαθιά στην ψυχή μας"πετάει κάποια κεραμίδια απο΄δώ κι΄απο ΄κεί, ή ατάκτως ειρημένα, που μου θυμίζουν τις αστρολόγους των τηλεοράσεων, ή τις χαρτορίχτρες της Danforth & Chester... Γράφουν μεταξύ άλλων: "Αυτές τις ημέρες, τις γεμάτες χαρά, αναμνήσεις και προσμονή, όλος ο κόσμος, αλλά ιδιαίτερα εμείς οι ξενιτεμένοι, ψάχνουμε βαθιά στην ψυχή μας να ξαναβρούμε το πραγματικό νόημα της εορταστικής περιόδου"... Πάλι καλά που θυμόμαστε την ...κρυψώνα του ...νοήματος ! Γιατί θα το ξαναβρούμε, έστω και με λίγο παραπάνω ...ψάξιμο !! Παρ' όλα αυτά ...δεν έπρεπε να το χάσουμε, το σωστό να λέγεται.!!! Επίσης: "Για όσους κερδίσατε μια φιλία ή έναν έρωτα, συγχαρητήρια, κρατήστε τα κοντά στην καρδιά σας για να σας δίνουν κουράγιο, να σας ζεσταίνουν την ψυχή για το μεγάλο, παγωμένο ταξίδι της ζωής." Μικρό ή μεγάλο το ταξίδι, δεν γνωρίζω αλλά γιατί ντε και καλά ...παγωμένο, ρε παιδιά; Χάθηκε η Άνοιξη, το Καλοκαίρι, ο Ήλιος, η Ζέστη ή έστω οι ...Θερμάστρες;; ΤΙ ευχές είναι ...δαύτες;;; Ομοίως: " Για όσους χάσατε το πολυτιμότερο αγαθό, την υγεία σας, ο σκοπός σας είναι να αφοσιωθείτε στην καλυτέρευσή της, ακολουθείστε τις οδηγίες των θεραπόντων ιατρών και πιο πολύ τη διαίσθησή σας... κ. λπ " !!! Δηλαδή αν τα δυο ΔΕΝ συμβαδίζουν, διαλέγουμε το ..."πιο πολύ"; Ο γιατρός είναι κάτι σαν τον ιερέα, ας πούμε, ο οποίος διάβασε για να φύγουν τα ποντίκια, αλλά καλή θα ήταν και μια γάτα;;

Ακόμα:

"Εκείνοι που σκοπός τους είναι η γκρίνια, το κουτσομπολιό και η κακία, και την εκφράζουν είτε προφορικά είτε γραπτά, θα πρέπει να αισθάνονται κάποια ντροπή και που ο κόσμος γύρω τους τους έχει απομονώσει"!!!

Εντάξει... Μια κάποια ντροπή θα ...πρέπει να αισθάνονται, αλλά, ρε παιδί μου, όχι και απομόνωση όταν έχεις κόσμο γύρο σου..!! Αυτοί είναι η προστασία σου, η ασπίδα σου, τους ..απόμακρους να φοβάσαι! Αυτούς με τις βαρύγδουπες φανφάρες, και τις κενές περιεχομένου κορώνες τους...

Τέλος:

Αφού μας λένε πόοοοσο αγαπούν τον συνάνθρωπο ( π.χ. Κάννης) και θέλουν να προβάλουν τα θετικά των ομογενών (προφανώς τα αρνητικά κάνουν τζίζ και δεν φέρουν ...καρπό), να καταγράφουν τα επιτεύγματά τους, να χαίρονται με τις χαρές τους και να καμαρώνουν όταν... καμαρώνονται, να καταγράφουν το ιστορικό της ζωής (τρέμε Γκέκιε) και να παίρνουν κουράγιο από τη δική μας αγάπη και μάλλον κοροϊδεύουν κάποιους γράφοντας: "Γνωρίζουμε καλά πως η κάθε μια και ο καθένας από σας έχετε στήσει ιστορίες ανάλογες του μυθικού Οδυσσέα, έχετε μοναδικά "διαμάντια" να αφηγηθείτε για την πορεία της ζωής σας... κ. λπ."

Παραμύθια της χαλιμάς, δηλαδή, για τα οποία η Ομάδα θα σας βοηθήσει να δουν το φως της δημοσιότητας ώστε να γελάσει ο κάθε πικραμένος.! Σάμπως τι άλλο εννοούν όταν μας στήνουν να φωτογραφιθούμε και μετά βλέπουμε τη φωτογραφία με λεζάντα "ο κ. πρόξενος και η ...παρέα του" ή κάτι παρόμοιο.!!

Επίλογος:

"Με αυτές τις σκέψεις, και κυρίως αφήνοντας όσους σκοτεινούς τύπους μας έχουν συκοφαντήσει συστηματικά στη μιζέρια της ύπαρξής τους, ευχόμαστε σε όλους τους ομογενείς χρόνια πολλά κ. λπ."

Τι Χριστιανική αγάπη κι΄αυτή...! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ κι΄από μας !